|
نقش مخاطرات زیست محیطی در مکانیابی محوطههای دوره هخامنشی دشت سیستان در حوضه رودخانه هیرمند
|
شبنم فتحی سوگلی تپه  ، مهدی مرتضوی* ، فریبا موسی پور نگاری |
|
|
|
چکیده: (2007 مشاهده) |
دشت سیستان از دیرباز با خطر سیلاب، خشکسالی و طوفان شن روبرو بوده است، همچنین بهواسطه داشتن منابع آبی فراوان، یکی از مناطق مهم استقرارگزینی انسانها بوده است. تا کنون مطالعه جامعی راجع به خطرات زیست محیطی و نحوه غلبه یا کاهش اثرات آنها در دوره هخامنشی انجام نگرفته است، هدف کلی پژوهش حاضر؛ بررسی رابطه متقابل محوطههای دوره هخامنشی و محیط طبیعی و بهطور خاص، نحوه استقرارگزینی با توجه به محدودیتهای محیط است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی- تاریخی و با استفاده از نرم افزار GIS انجام شد. پس از مطالعه شرایط محیطی، متغیرهای شیب زمین، نوع منابع آبی و فاصله از منابع آبی، نوع خاک، زمینشناسی و باد بررسی شدند، نتایج بهدست آمده، گویای نقش مؤثر منابع آب سطحی در مکانگزینی محوطهها است. منابع آبی فراوان، شیب ملایم و سهولت سرازیری آب در دشت، ظرفیت ایجاد کانالهای انشعابی جهت حفظ فاصله مناسب از رودخانه، استقرار روی تراس رودخانهای جهت دوری از خطر سیلاب، عواملی هستند که موجب میشدند این منطقه علیرغم فقدان سفرههای آب زیرزمینی و وابستگی به منابع آب سطحی، یکی از مناطق جاذب جمعیت باشد. قرارگیری منطقه روی مخروطههای دلتایی،تغییر مسیر کانالهای رودخانه را در پی دارد که موجب جابهجایی متعدد استقرارها میشد.
|
شمارهی مقاله: 5 |
| واژههای کلیدی: دشت سیستان، دوره هخامنشی، مخاطرات محیطی، منابع آبی. |
|
|
متن کامل [PDF 1664 kb]
(27 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/6/29 | ویرایش نهایی: 1403/11/13 | پذیرش: 1400/9/14 | انتشار: 1401/5/28 | انتشار الکترونیک: 1401/5/28
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
