تغییرات کاربری و همچنین توسعه­ی شبکه­ی راهها و مناطق مسکونی موجب افزایش تولید رواناب و خطر سیلاب شده است. هدف از این پژوهش بررسی کمی اثرات تغییرات کاربری اراضی در ایجاد رواناب و خطر سیلاب حوزه­ی آبخیز کسیلیان می­باشد. بررسی تغییرات کاربری اراضی با بکارگیری عکس‌های هوایی، نقشه­های توپوگرافی، نقشه­های کاربری اراضی و تصاویر ماهواره­ای انجام پذیرفت. همچنین یک مدل بارش- رواناب با بکارگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی (الحاقیه HEC- GeoHMS ) و مدل هیدرولوژیک HEC- HMS ارایه شد. برای ارایه­ی مدل هیدرولوژیک از روش SCS و روش شماره­ی منحنی (شبیه­سازی هیدروگراف سیلاب و برآورد ارتفاع رواناب) استفاده گردید و مدل بهینه­سازی شده با چهار واقعه­ی دیگر سیلاب اعتباریابی شد. سپس تغییرات کاربری اراضی در مدل هیدررولوژیک اعتباریابی شده وارد و اثر آن‌ها در تشدید ایجاد رواناب و خطر سیلاب به گونه­ی کمی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از افزایش پتانسیل تولید رواناب و خطر سیلاب در اثر تغییرات کاربری اراضی بوده است.