مناسب بودن تراکم و توزیع باران­سنجها در شبکه­های باران­سنجی هر منطقه، گامی مؤثر در موفقیت طرحهای آبی و برنامه­ریزی­های منطقه­ای و استفاده مؤثر از اطلاعات می­باشد. در این پژوهش با استفاده از مفهوم آنتروپی انتقال اطلاعات، موقعیت ایستگاههای جدید باران­سنجی در شبکه باران­سنجی حوزه باتلاق گاوخونی با استفاده از داده­های بارندگی سالانه ایستگاه­ها (1385-1356) تعیین شد. برای مکان­یابی باران­سنجها با استفاده از دو الگوریتم ترتیبی و ژنتیک استفاده و برای هر الگوریتم دو هدف بیشینه کردن حداقل آنتروپی انتقال اطلاعات و بیشینه کردن متوسط آنتروپی انتقال اطلاعات، تعریف و سپس عملکرد مدلها با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشان دهنده عملکرد بهتر و برتری نسبی الگوریتم ژنتیک بر الگوریتم ترتیبی با هر دو هدف بیشینه کردن حداقل آنتروپی (حداکثر 31/1+، 34/1+ و 12/0+ درصد به ترتیب در نواحی یک، دو و سه) و بیشینه کردن متوسط آنتروپی (حداکثر 35/0+، 21/0+ و 02/0+ درصد به ترتیب در نواحی یک، دو و سه) بود .