|
بررسی تاثیر گسترش شهر مشهد بر سیلاب شهری بین سال‌های 1320 تا 1395
|
سعیدرضا خداشناس*  ، جواد عزیزی |
|
|
|
چکیده: (4520 مشاهده) |
سطوح نفوذناپذیر در مناطق شهری در هنگام بارندگی باعث افزایش سرعت خروج رواناب و کاهش فرصت تبخیر و تعرق می شود. این امر موجب افزایش دبی اوج و کاهش مدت زمان تمرکز سیلاب در سیلاب شهری می‌شود. در این تحقیق اثر گسترش شهر مشهد بر سیلاب این شهر مورد بررسی قرار گرفته‌است. برای این بررسی از مدل EPA SWMM استفاده شد. بررسی ها نشان می دهد که مساحت مشهد در سال 1395 نسبت به سال 1320 31.5 برابر شده‌است. در نتیجه سطوح نفوذناپذیر این شهر افزایش داشته است. این تحقیق نشان داد که دبی اوج سال 1395 نسبت به سال‌های 1320، 1355 و 1365 به ترتیب به میزان 307، 259 و 177 درصد افزایش داشته‌است. همچنین نتایج نشان داد که با وجود افزایش وسعت شهر در سال 1395 نسبت به سال 1320 ، زمان تمرکز سیلاب از 6 ساعت در سال 1320 به 4.5 ساعت در سال 1395 کاهش یابد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: : دبی ماکزیمم، رواناب، مساحت شهر، مقدارSWMM، CN |
|
|
متن کامل [PDF 2283 kb]
(35 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/12/22 | ویرایش نهایی: 1398/4/8 | پذیرش: 1397/10/15 | انتشار: 1398/8/13 | انتشار الکترونیک: 1398/8/13
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
