ساحل خارجی خم رودخانه‌ها به دلیل نحوه شکل­گیری الگوی جریان به­ویژه جریان‌های ثانویه در خم، در معرض فرسایش شدید می‌باشد. از این رو ضروری است تا حفاظت گردد. روش‌های حفاظتی باید با در نظر گرفتن بیشینه­ی عمق فرسایش طراحی و اجرا شوند. روش‌های کاهش عمق آبشستگی باعث کاهش هزینه‌های روش‌های حفاظتی می‌گردد. در این مقاله کاربرد تیغه­ی افقی به منظور بررسی میزان تاثیر آن در کاهش عمق آبشستگی مورد مطالعه قرار گرفته‌است. برای این منظور خم 90 درجه در آزمایشگاه هیدرولیک ساخته شد و اثر تیغه­ی افقی را که در طول قوس خارجی در برابر جریان جلو آمده بر کاهش فرسایش و توپوگرافی بستر در آبراهه‌های روباز بررسی گردید. نتایج آزمایش­ها نشان داد که این روش در کاهش آبشستگی و یکنواخت نمودن توپوگرافی بستر کاملا موثر است. آزمایش­ها برای تیغه‌ به عرض 75 میلیمتر در چهار عمق کارگذاری 0، 20، 40 و 60 درصد، بیشینه­ی عمق آبشستگی برای حالت بدون تیغه انجام شد و نتیجه­گیری شد که قرار گیری تیغه در 40 درصد بیشینه­ی عمق آبشستگی حالت بهینه را دارا بوده و باعث 5/44 درصد کاهش در بیشینه­ی عمق آبشستگی نسبت به حالت بدون کارگذاری تیغه می‌شود.