آبهای زیرزمینی به‌عنوان یکی از منابع مهم و عمده تأمین آب شرب و کشاورزی، به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک مطرح بوده است. شبیه‌سازی سیستم آبهای زیرزمینی به دلیل پیچیدگی این سیستمها به‌آسانی میسر نیست. در این مقاله با استفاده از دادههای سطح تراز ایستابی دشت اردبیل در بازه زمانی(1390-1351)، به ارزیابی عملکرد آزمون گاما برای پردازش و انتخاب ورودیهای مناسب و کارایی مدلهای حداقل مربعات ماشین بردار پشتیبان و شبکه بیزین پرداخته شد. پارامترهای سطح تراز ایستابی ماهانه با تأخیرهای مختلف به‌عنوان ورودی آزمون گاما در نظر گرفته شد. نتایج آزمون گاما نشان داد که سطح تراز ایستابی با شش تأخیر زمانی، نتایج بهتری به‌منظور پیش‌بینی ارائه می‌دهد. شبیه‌سازی سطح تراز ایستابی با استفاده از دو مدل حداقل مربعات ماشین بردار پشتیبان و شبکه بیزین نیز نشان داد که بهترین ساختار ورودی برای پیش‌بینی سطح تراز ایستابی ماه بعد، تا شش تأخیر زمانی خواهد بود. از میان دو مدل با ساختار ورودی یکسان، مدل حداقل مربعات ماشین بردار پشتیبان، عملکرد بهتری را با توجه به ضریب تبیین 977/0، میانگین خطای مطلق 204/0 و جذر میانگین مربعات خطای 307/0، نسبت به شبکه بیزین داشته است. نتایج تحقیق نشان داد که آزمون گاما در انتخاب ترکیب ورودی مناسب در محاسبات نرم میتواند کارایی بهتری داشته باشد.
akhoni pourhosseini F, asadi E. Bayesian networks, Gamma Test, Groundwater level, model Least Squares Support Vector Machine, Plain Ardebil. jwmseir 2017; 11 (36) :33-42 URL: http://jwmsei.ir/article-1-597-fa.html
آخونی پورحسینی فاطمه، اسدی اسماعیل. کاربرد شبکه بیزین و مدل ماشین بردار پشتیبان در پیش‌بینی تغییرات سطح تراز ایستابی (مطالعه موردی: دشت اردبیل). مجله علوم ومهندسی آبخیزداری ایران. 1396; 11 (36) :33-42
به اطلاع کلیه نویسندگان ، محققین و داوران محترم می رساند:با عنایت به تصمیم هیئت تحریریه مجله علمی پژوهشی علوم و مهندسی آبخیزداری فرمت تهیه مقاله به شکل پیوست در بخش راهنمای نویسندگان تغییر کرده است. در این راستا، از تاریخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۱ کلیه مقالات ارسالی فقط در صورتی که طبق راهنمای نگارش جدید تنظیم شده باشد مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
