تداوم کمبود بارش نسبت به میانگین بلندمدت (خشکسالی هواشناسی)، باعث کاهش جریان آب رودخانه، افت تراز آب زیرزمینی و خشکسالی هیدرولوژیک میشود. هدف از این پژوهش، بررسی بهترین توابع توزیع تجمعی برای محاسبه خشکسالی بر اساس شاخص بارش استاندارد شدهSPI و شاخص جریان سطحی استاندارد شدهSSI است. در این پژوهش ضمن بررسی توابع توزیع تجمعی به پایش خشکسالی 5 ایستگاه مطالعاتی در استان تهران در بازه زمانی 1395 - 1364 در مقیاس سالانه پرداخته شده است. همچنین مطالعه تطبیقیشاخصهای خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک در این استان نیز مورد بررسی واقع گردید. نتایج نشان میدهند که مناسبترین تابع توزیع تجمعی در ایستگاه درکه تابع لوگ لجستیک، در فیروزکوه و آبعلی تابع گاما، در نمرود تابع فتیگ لایف و در شریفآباد تابع بتا میباشند. در بین ایستگاهها با توابع مناسب یاد شده، ایستگاه درکه با بیشترین مقدارP-Value(996 /0) و کمترین مقدار RMSE(916 /0) بهترین برازش را با تابع لوگلجستیک داشتهاست. همچنین وجود تشابه در روند خشکسالیهای منتج از دو شاخص مختلف نشان میدهد که شاخص هواشناسی و هیدرولوژیک کاملا بر هم منطبق میباشند، به عبارت دیگر منابع آب سطحی در استان تهران بهشدت از بارش تاثیرپذیر است.
Jahangir M H, Mousavi M. A Comparative Study of Meteorological (SPI) and Hydrological Drought Index (SSI)
Based on the Best Cumulative Distribution Function in Tehran Province. jwmseir 2020; 14 (48) :1-10 URL: http://jwmsei.ir/article-1-825-fa.html
جهانگیر محمد حسین، موسوی مهسا. مطالعهی تطبیقی شاخصهای خشکسالی هواشناسی SPI و هیدرولوژیک SSI بر اساس بهترین تابع توزیع تجمعی در استان تهران. مجله علوم ومهندسی آبخیزداری ایران. 1399; 14 (48) :1-10
به اطلاع کلیه نویسندگان ، محققین و داوران محترم می رساند:با عنایت به تصمیم هیئت تحریریه مجله علمی پژوهشی علوم و مهندسی آبخیزداری فرمت تهیه مقاله به شکل پیوست در بخش راهنمای نویسندگان تغییر کرده است. در این راستا، از تاریخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۱ کلیه مقالات ارسالی فقط در صورتی که طبق راهنمای نگارش جدید تنظیم شده باشد مورد بررسی قرار خواهد گرفت.