در این پژوهش میزان اثر شدت­های چرا در شرایط گوناگون مرجع (بدون چرا)، کلید (چرای متوسط) و بحرانی (چرای شدید) بر ویژگی­های شیمیایی خاک از جمله نیتروژن، فسفر، پتاسیم و مواد آلی در طی دو سال متوالی 1384 و 1383 در منطقه­ی ساوجبلاغ اندازه­گیری شد. داده­های به­دست آمده از طرح به صورت کرت­های دو بار خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد که در آن مناطق مورد مطالعه به کرت­های اصلی، زمان نمونه­گیری به کرت­های خرد شده و عمق نمونه­گیری به کرت­های دو بار خرد شده اختصاص یافتند. در قالب طرح آماری تجزیه و تحلیل داده­ها به­وسیله­ی نرم­افزار Spss (نسخه- 12) انجام شد و در صورت معنی­دار بودن اختلاف بین تیمارها، برای مقایسه­ی میانگین­ها و گروه­بندی از آزمون دانکن استفاده گردید. نتایج نشان داد که در دو سال مطالعه بین مقدار N.P.K اختلاف معنی­دار بود. میزان مواد آلی، نیتروژن و فسفر در سال دوم افزایش و پتاسیم خاک کاهش یافت. چرای دام بر ویژگی­های شیمیایی خاک در مناطق گوناگون (مرجع، کلید و بحرانی) تفاوت معنی­دار داشت. عامل عمق خاک بر میزان مواد آلی، نیتروژن، فسفر خاک موثر بود و این ویژگی­ها در بین دو عمق دارای اختلاف معنی­دار و میزان آنها در عمق نخست بیش­تر بود.