تأثیر الگوی توزیع زمانی بارش در طراحی تمامی سازه های آبی و مطالعات فرسایش خاک از اهمیتی ویژه برخوردار است. برای تعیین الگو در ایران از گرافهای باراننگاری 146 ایستگاه باراننگاری استفاده شد. عمق بارش در فاصلههای زمانی مشخص از گرافهای باراننگاری به ازای هر پایهی زمانی استخراج و بارش به چهار چارک تقسیم شد. با اعمال روش رتبهبندی، الگو در پایههای زمانی کمتر از 3، 3 تا 6، 6 تا 12 و بیشتر از 12 ساعت بهدست آمد. با میانگینگیری از رتبههای دریافتی توسط چارکها و درصد عمق بارش رخ داده در هر رتبه، ضمن تعیین رتبهی شاخص، الگوی نهایی هر تداوم مشخص شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار بارش در 35 درصد بارشهای ایران در چارک دوم رخ می دهد. کمترین تعداد بارشها، در چارک چهارم دارای بیشترین مقدار بارش بودند. با استفاده از روش وارد 5، 9، 9 و 8 ناحیهی همگن بهترتیب برای زمانهای تداوم بارشهای کوتاه مدت (3>)، میان مدت (3-6) و بلند مدت (6-12و ساعت 12<) بهدست آمد. برای هر ناحیهی همگن یک الگوی توزیع زمانی بارش استخراج شد. تعدد این الگوها خطر استفاده از الگوهای تیپ سازمان حفاظت خاک و مهندسین ارتش آمریکا را که بهگونهی گستردهای در نرمافزارهای یارانهای بارش- روانآب استفاده میشود را خاطرنشان میکند.
Hatami Yazd A, Ghahraman B, Khodashenas S R. Regionalization of Rainfall Temporal Pattern in Iran. jwmseir 2009; 3 (6) :66-68 URL: http://jwmsei.ir/article-1-103-fa.html
حاتمی یزد ابوذر، قهرمان بیژن، خداشناس سعید رضا. تعیین الگوهای توزیع زمانی بارش و ناحیهبندی آن در ایران. مجله علوم ومهندسی آبخیزداری ایران. 1388; 3 (6) :66-68