امروزه با کنترل اتوماتیک سیلاب میتوان ضمن جلوگیری از سرریز شدن سد و سیلابی شدن نواحی پاییندست رودخانه، با کنترل ظرفیت ذخیرهسازی مطلوب تهدیدهای سیلاب را به فرصتهای بهرهوری از منابع آب تبدیل نمود. کنترل پیشبین مبتنی بر مدل به دلیل توانایی در نظر گرفتن پیشبینیهای آتی بارش-رواناب و محدودیتهای فیزیکی، عملیاتی و ایمنی سیستم آبی، در بازه زمانی مناسبی قبل از سیلهای مخرب، ظرفیت لازم و بهینه برای مهار سیلاب در سدها ایجاد میکند. در این پژوهش ضمن معرفی نحوهی مدلسازی سیستم آبی با رویکرد کنترلی و بررسی عملکرد کنترل اتوماتیک و بلادرنگ با استفاده از کنترل پیشبین سیلاب، مدلسازی سیستم رودخانه کارون و دز و شش سد مخزنی با سازههای هیدرولیکی مرتبط به عنوان یکی از حوزههای سیلخیز انجام میشود. مدل فضای حالت برای طراحی کنترل پیشبین استخراج میشود و برنامه بهینهسازی برخط کنترل پیشبین طراحی و در نرمافزار MATALB برای افق پیشبین کوتاهمدت هشت ساعت و بلندمدت 10 روز شبیهسازی میشود. نتایج نشاندهنده آن است که افق بلندمدت 10 روز فرصت کافی برای ایجاد ظرفیت لازم برای کنترل سیلاب را باتوجه به محدودیتهای سیستم به کنترلکننده میدهد و این درحالی است که افق کوتاهمدت مشابه سایر کنترلکنندههای بدون پیشبینی عملکرد مؤثری ندارد.