استفاده بیش از حد از سوخت های فسیلی، افزایش جمعیت جهان و به تبع آن گسترش روزافزون فعالیتهای صنعتی برای تأمین رفاه و نیازهای جمعیت کره زمین، موجب افزایش غلظت گازهای گلخانه ای به ویژه CO2در چند دهه اخیر شده است. این افزایش در گاز های گلخانه ای موجب بروز پدیده ای به نام تغییر اقلیم شده است. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر رواناب سطحی حوزه سزار (غرب ایران) می باشد. در این پژوهش از داده های مدل بزرگ مقیاس HADCM3 تحت سناریوی A2 و برای ریز مقیاس نمایی پارامتر های اقلیمی بارش و دمای میانگین از مدل SDSM استفاده شد. شبیه سازی رواناب حوزه برای دوره آتی (2050-2021) توسط مدل مفهومی IHACRES صورت گرفت. نتایج تحقیق افزایش دما را برای تمام ایستگاه ها نشان داد. میانگین دمای حوزه برای دوره آتی نسبت به دوره مشاهداتی با افزایش 1.7 درجه سانتی گراد روبروست. شبیه سازی بارش برای دوره آتی حاکی از کاهش بارش به میزان 24 % نسبت به دوره مشاهداتی است. بر طبق شبیه سازی مدل IHACRES در بین سه ایستگاه هیدرومتری استفاده شده در این پژوهش همه ایستگاه ها کاهش دبی را برای حوزه در دوره آتی نشان دادند. این کاهش دبی برای ایستگاه های چم زمان، بیاتون و رحیم آباد به ترتیب به میزان 29، 19 و 24 درصد در دوره آتی نسبت به دوره پایه مشاهده شد.
