آب‌های زیرزمینی از مهمترین و قابل اعتمادترین منابع آبی برای کشاورزی و شرب می‎باشند. در مناطق ساحلی به‌دلیل نفوذ آب شور دریا تعیین حد تداخل آب شور و شیرین برای ساکنین این مناطق از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. در این تحقیق خصوصیات آبخوان‌های ساحلی غرب و شرق بابلسر با استفاده از مطالعات ژئوالکتریک و ژئوالکترومغناطیس بررسی شد، که این روش‌ها از دقیق‌ترین روش‌های موجود در این زمینه می‌باشند. برای این منظور 6 مقطع مطالعاتی عمود بر خط ساحلی در این مناطق انتخاب شد، در هر مقطع، 15 نقطه مطالعاتی با فاصله 50 متری در امتداد 500 متری خط ساحلی و سپس با فاصله‌های 100، 200، 300، 400 و 500 متری انتخاب شد. جهت تعیین حدتداخل آب شور با روش ژئوالکتریک از اطلاعات چاه‌های اکتشافی نیز استفاده شد. با توجه به اطلاعات مشاهداتی در برخی نقاط نتایج حاصل از بررسی‌های انجام شده نشان داد که روش ژئوالکترومغناطیس نسبت به روش ژئوالکتریک از دقت بیشتری برخوردار می‌باشد. همچنین نتایج نشان داد که عمق تداخل آب شور و شیرین در نقاط مطالعاتی واقع در مقاطع غرب بابلسر نسبت به مقاطع شرق بابلسر بیشتر می‌باشد. به‌طور‌کلی با توجه به عمق‎های تداخل به‌دست آمده آسیب پیشروی آب شور در هر دو منطقه وجود دارد و لازم است با استفاده از عملیات مدیریتی از افزایش پیشروی آب شور در این مناطق جلوگیری شود.