|
مطالعه‌ی آزمایشگاهی تأثیر استقرار آبشکن‌های نفوذپذیر با آرایش شعاعی دافع بر حداکثر نرخ آبشستگی موضعی دماغه
|
فاطمه ملکی   ، سعید عباسی* |
|
|
|
چکیده: (5179 مشاهده) |
آبشکنها سازه‌هایی هستند که به منظور حفاظت از کرانه‌های رودخانه، در مسیر جریان احداث می‌شوند. یکی از چالش‌های مهم در عملکرد آبشکنها، ایجاد حفره‌ی آبشستگی در محل دماغه است. در این مطالعه، آرایش جدیدی برای آبشکن‌های نفوذپذیر ارائه گردیده است و اثر این آرایش روی حداکثر عمق چالهی آبشستگی در محل دماغهی آبشکن به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرارگرفته است. مقدار نفوذپذیری آبشکن برابر40 درصد ،60 درصد و 80 درصد انتخاب و آزمایشات در شرایط آب زلال انجام شد. عدد فرود در همهی آزمایشات ثابت در نظر گرفته شد و مقدار عمق چالهی آبشستگی توسط متر لیزری با دقت یک میلی‌متر اندازه‌گیری گردید. همچنین اثر تعداد آبشکنها در هر درصد نفوذپذیری مورد بررسی واقع شد. سپس رفتار آبشکنها، تحت اثر تغییر در نفوذپذیری و همچنین حداکثر عمق چالهی آبشستگی ایجاد شده در محل دماغهی آبشکن در تعداد متفاوت میله‌ها مقایسه شد. بررسی آزمایشات نشان میدهد که در بین آزمایشات صورت گرفته برای آبشکن با آرایش شعاعی دافع، در شرایط نفوذ پذیری 80 درصد و آبشکن هفت میله‌ای، عمق حداکثر چالهی آبشستگی حدود 80% نسبت به برخی حالات کاهش نشان میدهد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: آبشستگی، آبشکن شعاعی نفوذ پذیر، الگوی آبشستگی، کنترل آبشستگی، مدل آزمایشگاهی |
|
|
متن کامل [PDF 977 kb]
(11 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/6/28 | پذیرش: 1397/4/24 | انتشار: 1398/8/13
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
