در پژوهش حاضر به‌منظور ارزیابی اقدامات زیستی و مکانیکی مهار سیل و فرسایش، دو زیرحوضه از آبخیز حیدری واقع در استان چهارمحال و بختیاری انتخاب شدند که با داشتن شرایط اقلیمی، هیدرولوژیکی، خاکی، پوشش گیاهی و کاربری اراضی تقریباً یکسان، نماینده اجرای اقدامات زیستی و مکانیکی محسوب می­شوند. برای ارزیابی اقدامات انجام شده معیارهای اجتماعی شامل آموزش، مشارکت، سطح درآمد و رضایتمندی بهره‌برداران و معیارهای فنی شامل کاهش سیلاب، ذخیره آب، افزایش درآمد و افزایش پوشش گیاهی انتخاب شد. روابط بین معیارها، زیرمعیارها و گزینه‌های مورد بررسی در دو مدل فرآیند تحلیل شبکه‌ای (ANP) و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) تعریف شد. سپس پرسشنامه­های مقایسات زوجی عوامل در هر دو مدل ANP و AHP در اختیار 30 تن از کارشناسان و خبرگان آبخیزداری استان چهارمحال و بختیاری قرار گرفت. نتایج نشان داد از بین زیرمعیارهای اجتماعی، زیرمعیار مشارکت در مدل AHP و زیرمعیار افزایش درآمد در مدل ANP وزن بیشتری کسب کرده‌اند. از بین زیرمعیارهای فنی، زیرمعیار کاهش سیل در هر دو مدل وزن بیشتری کسب کرده است. هم‌چنین در انتخاب روشهای  زیستی معیارهای اجتماعی و نیز افزایش پوشش گیاهی مهم هستند. در حالی‌که در انتخاب روش‌های مکانیکی کاهش سیلاب و ذخیره آب تاثیرگذارند. نهایتا نتایج نشان داد اقدامات زیستی در مهار سیل و رسوب ارجحیت دارند. وزن اقدامات زیستی و مکانیکی در مدل ANP به‌ترتیب 60/0 و40/0 و در مدل AHP به‌ترتیب 51/0 و 49/0 است.