با شناخت تغییرات زمانی و مکانی منابع آب در یک منطقه می‌توان به مدیریت و برنامه‌ریزی بهتر منابع و مصارف آب دست یافت. مدل سازی سری‌های زمانی در صورت کاربرد صحیح به نتایج قابل قبولی در این زمینه منجر خواهد شد. به این منظور سری زمانی ماهانه رواناب برای مدت 28 سال در ایستگاه‌های آب‌سنجی منطقه مهرگرد تهیه و با استفاده از روش من-کندال[1] وجود روند در آنها بررسی گردید. پس از آن با استفاده از روش یک متغییره باکس-جنکینز[2] الگوهای مختلف آریما[3]بر داده‌ها برازش و مناسب ترین الگو برای پیش‌بینی سالهای آتی انتخاب شد. نتایج نشان داد که رواناب سطحی در تمام ماه‌ها و فصول روند کاهشی داشته است. نقش افزایش مصارف آب در روند کاهش منابع آب منطقه بررسی و مشاهده شد که مصارف آب در منطقه از سال 1385 به وضوح افزایش قابل توجهی داشته است. میزان توسعه مصارف در این حوضه حدود 46 میلیون متر مکعب در سال برآورد شده است. پیش بینی رواناب تا سال 1402 با استفاده از مدلآریما (1، 1، 0)*(0، 1، 0) بعنوان مناسب‌ترین مدل انجام و مشخص گردید در صورت ادامه روند فعلی برداشت‌ها منابع آب سطحی در سالهای آتی با کاهش قابل توجهی مواجه خواهد بود.
