:: دوره 15، شماره 52 - ( 1-1400 ) ::
جلد 15 شماره 52 صفحات 23-12 برگشت به فهرست نسخه ها
ارزیابی مدل‌های شبکه عصبی مصنوعی و حداکثر آنتروپی در پهنه‌بندی حساسیت فرسایش آبکندی حوزه آبخیز سد گلستان
علی شهبازی ، فرزانه وکیلی تجره ، احسان الوندی ، اصغر بیات ، امید اسدی نلیوان*
چکیده:   (2024 مشاهده)
پهنه ­بندی حساسیت فرسایش آبکندی و تعیین فاکتورهای کنترل­ کننده آن بسیار مهم و حیاتی است. این مطالعه با هدف بررسی توزیع مکانی فرسایش آبکندی با استفاده از دو مدل شبکه عصبی مصنوعی و حداکثر آنتروپی و تعیین عوامل اثرگذار بر این نوع فرسایش در حوزه آبخیز سد گلستان انجام شد. لذا 14 عامل، شامل عوامل توپوگرافی، سایر عوامل و تلفیق عوامل (14 عامل) به عنوان فاکتورهای پیش‌بینی­ کننده حساسیت در نظر گرفته شدند. از مجموع 1042 موقعیت فرسایش آبکندی، به صورت تصادفی و به نسبت 30 و 70 درصد به ترتیب به عنوان داده­ های اعتبارسنجی و آزمون در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از آزمون Jackknife نشان داد که پارامترهای ارتفاع، بارندگی و عمق دره مهم ­ترین متغیرهای اثرگذار بر پیش ­بینی فرسایش آبکندی می­ باشند. نتایج مدل ­سازی نشان داد که بهترین دقت مدل بر اساس منحنی ROC در حالت آموزش (923 /0) و در مرحله اعتبارسنجی (902 /0)، مدل شبکه عصبی مصنوعی بوده است و این شرایط زمانی حاصل می­ شود که همه عوامل در مدل ­سازی دخالت داده شوند. بر اساس این مدل بیش از 20 درصد حوزه (45633 هکتار) دارای حساسیت زیاد و خیلی زیاد به فرسایش آبکندی است.
واژه‌های کلیدی: توزیع مکانی، شبکه عصبی مصنوعی، حساسیت، فرسایش آبکندی، یادگیری ماشینی
متن کامل [PDF 983 kb]   (982 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/1/26 | پذیرش: 1399/4/6 | انتشار: 1400/4/1


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 15، شماره 52 - ( 1-1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها