|
بررسی روند تغییرات دبی حداقل با تداوم‌های مختلف در شمال‌غرب ایران
|
سبا مرادی  ، آرش ملکیان* |
|
|
|
چکیده: (3297 مشاهده) |
تغییرات اقلیمی به همراه دخالت‌های انسان در چرخه طبیعی آب، تامین به موقع نیازهای آبی را با چالش جدی روبه‌رو کرده است. برآورد شاخص جریان پایه، یکی از موضوعات مهم در هیدرولوژی بوده است. به‌منظور تحلیل جریان‌های کمینه در این پژوهش 12 ایستگاه هیدرومتری با طول دوره آماری 30 ساله در شمال‌غرب ایران به دلیل وجود دریاچه ارومیه انتخاب شد و سپس محاسبه سری‌های جریان کمینه سالانه با تداوم‌های سه، پنج، هفت، 15 و 30 روزه صورت گرفت. بر اساس آزمون نکویی برازش کلموگراف اسمیرنوف، از میان توزیع‌های مختلف توزیع ویک‌بی، مناسب‌ترین توزیع برازش برای منطقه شناخته شد و بر اساس آزمون من-کندال 67/66 درصد ایستگاه‌های مورد مطالعه دارای روند کاهشی دبی حداقل، بر اساس آزمون پتیت 75 درصد ایستگاه‌ها دارای روند افزایشی دبی حداقل و بر اساس آزمون فن‌نیومن 67/41 درصد ایستگاه‌ها در سطح معنی داری 95 درصد دارای روند افزایشی دبی حداقل با تداوم‌های مختلف هستند. نتایج این پژوهش می‌تواند برای تنظیم و برنامه‌ریزی جریان آب به‌ویژه در شرایط حداقل در جهت مدیریت پایدار منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک کمک کننده باشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: پتیت، تحلیل روند، جریان حداقل حوزه، دریاچه ارومیه، من-کندال |
|
|
متن کامل [PDF 739 kb]
(82 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/7/9 | ویرایش نهایی: 1400/9/4 | پذیرش: 1399/12/1 | انتشار: 1400/9/4 | انتشار الکترونیک: 1400/9/4
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
