[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
اطلاعیه ها::
::
شناسنامه نشریه
صاحب امتیاز
انجمن آبخیزداری ایران
►مدیر مسئول
دکتر سیدحمیدرضا صادقی
►سردبیر
دکتر علی طالبی
►مدیر اجرایی
مهندس فرهاد بهبودی
►مدیر داخلی
دکتر عاطفه جعفرپور
►کارشناس
دکتر سودابه قره‌محمودلی
►دوره انتشار
فصل‌نامه
►شاپا الکترونیکی
2008-9554
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
سایت انجمن آبخیزداری ایران
سایت انجمن آبخیزداری ایران
پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
..
مجله اکوهیدرولوژی

مجله اکوهیدرولوژی

..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۴ نتیجه برای رجبی

کاظم نصرتی، علی رجبی اسلامی، مجتبی صیادی،
دوره ۱۳، شماره ۴۶ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده

کمبود آب با کیفیت مناسب یکی از چالش‌های اساسی مناطق شهری به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی کمیت و کیفیت آب آشامیدنی با منشاء زیرزمینی در شهرستان ملارد استان تهران به عنوان یکی از شهرستان­های حاشیه فلات مرکزی کشور می‌باشد. به این منظور تغییرات زمانی و مکانی داده­های ۱۴ پارامتر کیفی آب زیرزمینی در ۳۱ حلقه چاه آب شرب طی بازه زمانی ۶ ساله تهیه و با استفاده از تکنیک­های آماری پارامتریک و ناپارامتریک شامل آزمون واریانس یک طرفه[۱]، کروسکال- والیس[۲]، تی مستقل[۳] و من ویتنی[۴] بررسی گردید. نتایج نشان داد که میزان غلظت پارامترهای کلرور، سولفات، بی­کربنات، هدایت الکتریکی، کل جامدات محلول، سدیم و فلوراید در دوره‌های پرآبی و کم‌آبی دارای تفاوت معنی‌دار می‌باشند. اثرات مکانی بر کیفیت آب زیرزمینی شهرستان ملارد نیز بیانگر آن است که چاه‌های حفر شده در سازندهای آذرآواری، توف و آهک ماسه­ای(E۲) به صورت معنادار و در حد ۹۵ درصد بیشترین تاثیر را بر غلظت پارامترهای کیفی آب می­گذارند. همچنین نتایج نشان داد غلظت نیترات در کاربری­های شهری و زراعی افزایش یافته و میزان  pHدرکاربری‌های شهری و زراعی به صورت معنادار و در حد ۹۵ درصد نسبت به سایر اراضی کاهش یافته است.
 
[۱] one-way ANOVA
[۲] Kruskal-Wallis
[۳] Independent-Samples T-test
[۴] Mann-Whitney

سیدحمیدرضا صادقی، عبدالواحد خالدی‌درویشان، مهدی وفاخواه، حمیدرضا مرادی‌رکابدارکلایی، علی نصیری‌خیاوی، محمدرسول رجبی، سوده میارنعیمی، سمیه پورنبی، زهرا ابراهیمی‌گت‌گش، سیدامین زکی،
دوره ۱۵، شماره ۵۲ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده

هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی مدیریت جامع حوزه آبخیز براررود در استان مازندران با استفاده از تحلیل راهبردی مبتنی بر مشکلات و نیز اولویت‌بندی آن‌ها نسبت به شرایط مختلف مکانی حوزه آبخیز است. بدین منظور ابتدا نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از طریق بازدیدهای میدانی و مصاحبه حضوری با آبخیزنشینان تدوین شد. سپس ماتریس SWOT و برنامه‌ریزی راهبردی کمّی برای اولویت‌بندی راهبردها تهیه شد. بر اساس نتایج، وضعیت حوزه آبخیز موردمطالعه، متوسط است و مناسب‌ترین نوع راهبرد‌، از نوع محافظه‌کارانه است. بهترین راهبرد در حوزه آبخیز، راهبرد تقویت حس رضایت‌مندی ساکنین شناسایی شد.
نرگس جاویدان، عطااله کاویان، مهندس سجاد رجبی، دکتر حمیدرضا پورقاسمی، دکتر زینب جعفریان،
دوره ۱۷، شماره ۶۲ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده

پژوهش حاضر با هدف شناسایی مناطق مستعد فرسایش خندقی و زمین‌لغزش  به‌صورت نقشه­ی دو خطره در قالب یک نقشه­ی واحد در حوزه آبخیز گرگانرود انجام شد. علاوه‌برآن، استفاده از دو مدل یادگیری ماشینی RF و SVM برای تعیین ارتباط میان این خطرات و متغیرهای زمین - محیطی و همچنین تهیه نقشه مناطق مستعد وقوع هر خطر به‌صورت منفرد به‌عنوان هدف ثانویه مدنظر قرار گرفت. برای اعتبار‏‏سنجی نقشه‌های استعداد وقوع هر خطر، از منحنیROC استفاده شد، و بهترین مدل برای تعیین نقشه حساسیت­پذیری هر خطر با بالاترین دقت انتخاب شد. در نهایت با ادغام نقشه حساسیت مربوط به خطرات زمین­لغزش و فرسایش خندقی با ترکیب مدل‌های مختلف و مدل برتر، نقشه حساسیت دو خطره به دست آمد. نتایج نشان داد مدل RF با (۹/۸۲ AUC=) برای خطر زمین­لغزش و (۹/۹۶ AUC=) برای فرسایش خندقی نسبت به مدل SVM با مقدار(۰/۷۶ AUC=) برای خطر زمین­لغزش و (۹/۹۳ AUC=) برای فرسایش خندقی دارای دقت بالاتری است. در نهایت با ادغام نقشه حساسیت مربوط به هر خطر یک نقشه­ی واحد و جامع که نشان­دهنده­ی مناطق مستعد هردو خطر باشد به دست آمد. نقشه­ نهایی می­تواند به‌عنوان ابزاری باارزش برای برنامه‌ریزی پایدار برای کاربری اراضی در مناطق مستعد چند خطره مورداستفاده قرار گیرد.

دکتر عدنان صادقی لاری، دکتر محمد کاظمی، مهندس فاطمه رجبی،
دوره ۱۸، شماره ۶۶ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه
آب زیرزمینی به عنوان یکی از منابع حیاتی برای تأمین آب شرب و کشاورزی، به شدت تحت تأثیر تغییرات اقلیمی و فعالیت‌های انسانی قرار دارد. افزایش دما، تغییر الگوهای بارش، تغییرات پوشش گیاهی و ... منجر به تغییر در ترکیب شیمیایی آب می‌شود و این موضوع می‌تواند عواقب جدی برای تأمین آب شرب و کشاورزی داشته باشد. کیفیت آب­های زیرزمینی مانند آب­های سطحی دائم در حال تغییر کردن است و در دشت‌های خشک و نیمه‌خشک، شناسایی و تحلیل عوامل مؤثر بر کیفیت آب زیرزمینی جهت مدیریت پهنه­های کیفی مختلف، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. محققین در این زمینه اذعان داشته­اند که،  ویژگی­های خاک و سطح زمین می­تواند مستقیماً بر کیفیت آب زیرزمینی تأثیر بگذارد و مدیریت صحیح خاک می­تواند به بهبود کیفیت آب کمک کند. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر متغیرهای اقلیمی و ویژگی‌های سطح زمین بر کیفیت آب زیرزمینی در دشت کهورستان استان هرمزگان پرداخته و به دنبال شناسایی تغییرات کیفی آب در فصول آبیاری و غیرآبیاری است. شایان ذکر است، در تحقیقات پیشین بیشتر با الگوریتم­های درون­یابی، میزان WQI در سامانه اطلاعات جغرافیایی برآورد و سطوح طبقات مختلف کیفیت آب­زیرزمینی تبیین شده است. در پژوهش حاضر علاوه بر بررسی ارتباط معنادار میان متغیرهای اقلیمی و ویژگی­های سطح زمین با کیفیت آب­زیرزمینی، به­بررسی توزیع فضایی این متغیر در محدوده مورد مطالعه و مدل­سازی آن با روش­های رگرسیون جغرافیایی وزن­دار (GWR) و مجموع مربعات معمولی (OLS) بر اساس متغیرهای مستقل تأثیرگذار پرداخته شده است.
مواد و روش‌ها
محدوده مورد مطالعه در پژوهش حاضر، دشت کهورستان با مساحت ۰۹/۲۷۳ کیلومترمربع از جمله دشت­های نادر در غرب استان هرمزگان است. این مطالعه بر اساس داده‌های شیمیایی ۱۵ حلقه چاه نیمه‌عمیق در دشت کهورستان و مقاطع زمانی آبیاری و غیرآبیاری سال­های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۸ انجام شد. متغیرهای مستقل تحقیق، شاخص شوری استاندارد شده (NDSI)، بارش تجمعی (Pr)، شاخص پوشش گیاهی نرمال شده (NDVI)، کمبود آب در خاک (DEF)، تبخیر و تعرق پتانسیل (PET)، دمای سطح زمین (LST)، شاخص شدت خشکسالی پالمر (PDSI)، تبخیر و تعرق واقعی (AET) بودند که از سامانه گوگل ارت انجین (GEE) به­شکل تصاویر ماهواره­ای رستری در مقیاس ماهانه استخراج شدند. همچنین متغیر وابسته تحقیق، شاخص کیفیت آب زیرزمینی (WQI) بود که در سامانه اطلاعات جغرافیایی مدل شد. برای بررسی معناداری ارتباط بین این متغیرها در مقاطع زمانی مختلف از آزمون کای‌اسکوئر استفاده شد و سپس از روش‌های رگرسیون جغرافیایی وزن‌دار (GWR) و حداقل مربعات معمولی (OLS) برای مدل‌سازی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی بهره گرفته شد. برای مقایسه میزان اعتبار یا کارایی مدل های رگرسیونی چند متغیره، از معیارهای، ضریب تعیین، ریشه میانگین مجذور خطاها و معیار آکائیکه استفاده شد. همچنین خاطرنشان می­شود، جهت بررسی توزیع فضایی پهنه‌های کیفی آب زیرزمینی از آماره موران محلی در این مقاطع زمانی استفاده شد.
نتایج و بحث
آزمون کای‌اسکوئرنشان از ارتباط معنی‌دار بین متغیرهای اقلیمی و ویژگی‌های سطح زمین با کیفیت آب زیرزمینی داشت و تحلیل خودهمبستگی فضایی نشان داد که توزیع فضایی کیفیت آب زیرزمینی در دشت کهورستان به صورت تصادفی بوده است. از بین دو روش GWR و OLS، روش رگرسیون وزن­دار جغرافیایی با ریشه میانگین مربعات خطا معادل ۱۴/۰، مجموع مربعات باقیمانده ۳/۱۱، ضریب تعیین ۸۲/۰ و ضریب آکائیکه ۱۹/۵۷۰- نتایج بهتری را نسبت به روش OLS ارائه کرد. همچنین NDVI و NDSI با ضریب تبیین (R۲) معادل ۴۷/۰ در بازه زمانی نخست (۴/۲۰۰۹)، متغیر NDSI با ضریب تبیین معادل ۶۳/۰ در بازه زمانی دوم (۱۱/۲۰۰۹)، در مقطع زمانی سوم (۵/۲۰۱۸)، دو متغیر NDVI و NDSI با ضریب تبیین معادل ۶۵/۰ و مقطع زمانی چهارم (۱۲/۲۰۱۸) نیز صرفاً دو متغیر NDVI و NDSI با ضریب تبیین معادل ۵۵/۰ بیشترین تأثیرگذاری را از بین متغیرهای اقلیمی و ویژگی­های سطح زمین بر میزان کیفیت آب زیرزمینی نشان دادند. طبقات کیفیت آب زیرزمینی دشت کهورستان فقط دو طبقه بسیار ضعیف و نامناسب برای مصارف کشاورزی بودند. در مقطع زمانی نخست ، کلاس کیفی «بسیار ضعیف» از کیفیت آب زیرزمینی دشت کهورستان مساحت ۴۴/۲ کیلومترمربعی را به خود اختصاص داده است. در مقطع زمانی دوم ، تنها کلاس کیفیت آب­زیرزمینی دشت کهورستان در این فصل آبیاری، طبقه «نامناسب برای مصارف کشاورزی» با مساحت ۲/۲۷۵ کیلومترمربع بود. در مقطع زمانی سوم، کلاس «بسیار ضعیف» کیفیت آب زیرزمینی سطحی معادل ۹۱/۱۴ کیلومترمربع از مساحت دشت و در مقطع زمانی چهارم، مساحت کلاس کیفی «بسیار ضعیف» ۵۱/۸ کیلومترمربع برآورد شد.
نتیجه‌گیری
همانگونه که نتایج نشان داد، کیفیت آب زیرزمینی در فصول آبیاری ( ماه­های ۱۱ و ۱۲ سال­های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۸) نسبت به فصول غیرآبیاری (ماه­های ۴ و ۵ سال­های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۸) کاسته می­شود و همچنین سطوح کیفی آب زیرزمینی نیز در فصول آبیاری نسبت به فصول غیرآبیاری کاهشی می­شود. نتایج نشان داد که افزایش پوشش گیاهی و کاهش شوری خاک از عوامل کلیدی در بهبود کیفیت آب زیرزمینی در این منطقه هستند و با کاهش پوشش گیاهی و افزایش شوری خاک در فصول آبیاری از وسعت و کیفیت پهنه­های کیفی خوب و متوسط کاسته می‌شود. با توجه به برتری مدل GWR نسبت به OLS، این مدل می‌تواند به عنوان ابزاری مفید در مدیریت پهنه­های کیفی منابع آب زیرزمینی و تحلیل تغییرات کیفیت آب به کار رود. در نهایت، پژوهش حاضر تأکید می‌کند که توجه به متغیرهای اقلیمی و ویژگی‌های سطح زمین برای مدیریت بهینه منابع آب زیرزمینی ضروری است. این پژوهش صرفاً به استفاده از روش‌های مختلف درون­یابی شاخص WQI بر اساس داده­های شیمیایی چاه­های مشاهداتی در سامانه اطلاعات جغرافیایی نپرداخته است و در این بین با توجه به اثرگذاری متغیرهای مختلف اقلیمی و ویژگی­های سطح زمین به پیش­بینی پهنه­های مختلف کیفیت آب­زیرزمینی با روش‌های رگرسیون جغرافیایی وزن­دار و مجموع مربعات معمولی تأکید داشته­است. اخذ متغیرهای مستقل در مقیاس ماهانه و در بازه­های زمانی مختلف فصول آبیاری و غیرآبیاری در سامانه آنلاین گوگل ارت انجین (GEE) از دیگر توجهات پژوهش حاضر در بحث بررسی تغییرات کیفیت آب­ زیرزمینی بود.

صفحه 1 از 1     

مجله علوم ومهندسی آبخیزداری ایران Iranian Journal of Watershed Management Science and Engineering
به اطلاع کلیه نویسندگان ، محققین و داوران  محترم  می رساند:

با عنایت به تصمیم  هیئت تحریریه مجله علمی پژوهشی علوم و مهندسی آبخیزداری فرمت تهیه مقاله به شکل پیوست در بخش راهنمای نویسندگان تغییر کرده است. در این راستا، از تاریخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۱ کلیه مقالات ارسالی فقط در صورتی که طبق راهنمای نگارش جدید تنظیم شده باشد مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
Persian site map - English site map - Created in 0.1 seconds with 33 queries by YEKTAWEB 4700