در این پژوهش با مدل­سازی تاثیر دریاچه بر اقلیم خشکی مجاور و بهره­گیری از نرم­افزار TAPM برای نخستین بار در ایران، با افزایش فرضی سطح آب از ارتفاع ۳۵۱ متری کف چاله­ی جازموریان تا ارتفاع ۵۰۰ متری از سطح دریا و ایجاد یک دریاچه مجازی بزرگ در حوزه­ی آبخیز یاد شده، با مدل نرم­افزار اقلیمی، به تغییرات اقلیمی منطقه­ای از جمله تغییر دما، سرعت باد و رطوبت نسبی منطقه در مقطع زمانی زمستانی و تابستانی پرداخته شده است. روی سطح آب دریاچه­ی فرضی با شرایط سینوپتیکی و دینامیک جوی، نوسانات دمایی در زمستان، به طور میانگین ۵/۶ افزایش و در تابستان، به طور میانگین ۶/۱ کاهش خواهد داشت. میانگین سرعت باد در زمستان حدود m/s ۹/۲ و در تابستان، m/s ۱ افزایش نشان می­دهد. رطوبت نسبی در زمستان ۵/۶ درصد و در تابستان، ۳۰ درصد افزایش خواهد یافت. خروجی مدل نرم­افزاری TAMP در شبیه­سازی پارامترهای اقلیمی دما، سرعت باد و رطوبت نسبی منطقه با ضریب همبستگی به ترتیب ۸۳، ۵۴ و ۶۶ درصد و شاخص هماهنگی با ۸۳، ۶۳ و ۷۳ درصد در حد قابل قبول ارزیابی گردید.

پژوهش پیشرو با هدف معرفی داده‌های واحد تحقیقات اقلیمی(CRU) و ارزیابی دقت داده‌های آن بهمراه آخرین به روزرسانی داده‌های GPCC در مقابل داده‌های اندازه‌گیری شده ایستگاه‌های همدیدی کشور طی دوره ۲۰۱۴-۱۹۸۵ به انجام رسیده است. برای این منظور داداه‌های بارش ماهانه GPCC، بارش و مؤلفه‌های دمایی CRU با قدرت تفکیک مکانی ۵/۰×۵/۰ درجه جغرافیایی برای پهنه ایران، بهمراه داده‌های بارش، متوسط، حداقل و حداکثر دمای ماهانه ۸۸ ایستگاه همدیدی با پراکنش مناسب در سطح ایران از تارنماهای مربوطه دریافت و پردازش شد. برای ارزیابی آماری داده‌های نام برده از آماره‌های ضریب تعیین(^۲r)، مجذور میانگین مربع خطا(Rmse)، شاخص توافق(IA)، شیب خط(Slope)، اریب(Bias) و ضریب کارایی مدل(EF) استفاده شد. مقایسه‌های آماری انجام شده نشان داد هرچند در حالت کلی داده‌های بارش مؤسسه CRU در سطح ایران بویژه نیمه غربی از دقت مناسبی برخودارند، اما مقدار برآورد بارش در برخی از مناطق بخصوص نواحلی ساحلی خزر و جنوب اعتماد کمتری دارد. زیرا مقدار ضریب تعیین داده‌های بارش CRU در این مناطق به کمتر از ۵/۰ می‌رسد. این در حالی است که دقت بارش برآوردی توسط GPCC در تمامی مناطق ایران حتی نواحی ساحلی از دقت بسیار بالای برخودارند. بطوریکه نه تنها هماهنگی خوبی از نظر زمانی دارد، بلکه مقدار بارش برآوردی در مناطق مختلف ایران بسیار نزدیک به مقدار بارش ثبت شده در ایستگاه‌های همدیدی می‌باشد. ارزیابی مؤلفه‌های دمایی(متوسط، حداقل و حداکثر دما) نشان داد اگرچه مقادیر برآوردی CRU در نواحی خزری نسبت به سایر مناطق انحراف بیشتری از داده‌های ایستگاهی دارد، اما بیش از ۹۵درصد واریانس داده‌های ایستگاهی منتخب در سطح کشور توسط آن تبیین می‌گردد و بیشتر مقادیر برآوردی حول خط وایازشی پراکنش دارند. این شرایط نشان دهنده دقت و اعتبار بسیار بالای مؤلفه‌های دمایی CRU در پهنه ایران است. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش پیشنهاد می‌شود در مناطق فاقد آمار و موارد نیاز از داده‌های بارش GPCC و مؤلفه‌های دمایی CRU استفاده شود. 

طبق گزارش چهارم IPCC وقوع تغییر اقلیم و تأثیر آن بر خشکسالی، سیل، مشکلات بهداشت و کمبود غذا تأیید شده است. بنابراین شناخت مقدار و چگونگی تغییرات اقلیمی می­تواند در مدیریت منابع مختلف بخصوص مدیریت منابع آب حائز اهمیت تلقی گردد. مدل­های گردش عمومی جو ابزاری برای پیش­بینی متغیرهای اقلیمی برای دوره آتی هستند که برای استفاده از خروجی این مدلها در مقیاس محلی نیاز به ریزمقیاس گردانی آنها در سطح ایستگاه می‌باشد. در ریزمقیاس گردانی آماری انتقال داده خروجی یک سلول به ایستگاه هواشناسی انجام می‌شود. با توجه به اینکه ایستگاه در چه قسمتی از سلول قرار گرفته باشد، ممکن است دقت ریزمقیاس­گردانی متفاوت باشد. هدف از این پژوهش پیش­بینی متغیرهای دما و بارش حوضه کن تا سال ۲۰۹۹ توسط خروجی مدل بزرگ مقیاس HadCM۳ تحت سناریو A۲ و مدل آماری SDSM بود. همچنین ارتباط بین دقت ریزمقیاس­گردانی مدل آماری SDSM در ایستگاه­های مختلف مربوط به حوضه که در یک شبکه HadCM۳ واقع شده­اند با موقعیت و شرایط اقلیمی ایستگاه­ها بررسی شد. براساس نتایج حاصل در ایستگاه­هایی که متوسط دما و بارش آن­ها به متوسط دما و بارش سلول HadCM۳ نزدیک­تر بود شبیه­سازی با دقت بالاتری بدست آمد. در نهایت تغییرات مقادیر دما و بارش برای سه دوره آینده نزدیک (۲۰۴۰-۲۰۱۱)، آینده میانی (۲۰۷۰-۲۰۴۱) و آینده دور (۲۰۹۹-۲۰۷۱) نسبت به دوره پایه (۲۰۰۱-۱۹۶۱) پیش­بینی شد که نتایج حاصل از این بخش نیز افزایش دما و کاهش بارش را تا سال ۲۰۹۹ برای حوضه کن نشان داد.