[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
اطلاعیه ها::
::
شناسنامه نشریه
صاحب امتیاز
انجمن آبخیزداری ایران
►مدیر مسئول
دکتر سیدحمیدرضا صادقی
►سردبیر
دکتر علی طالبی
►مدیر اجرایی
مهندس فرهاد بهبودی
►مدیر داخلی
دکتر عاطفه جعفرپور
►دوره انتشار
فصل‌نامه
►شاپا الکترونیکی
2008-9554
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
سایت انجمن آبخیزداری ایران
سایت انجمن آبخیزداری ایران
پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
..
مجله اکوهیدرولوژی

مجله اکوهیدرولوژی

..
:: دوره 10، شماره 33 - ( 4-1395 ) ::
جلد 10 شماره 33 صفحات 72-59 برگشت به فهرست نسخه ها
توسعه روشی برای شناسایی و اولویت ‌بندی مناطق مولد سیلاب در زیرحوضه های آبخیز (بازنگری روشSSSE)
محمد خسروشاهی*
چکیده:   (7978 مشاهده)

یکی از راهکارهای اساسی برای کنترل و کاهش اثرات مخرب سیل، شناسایی مناطق سیل خیز در حوضه های آبخیز است. تا کنون روشهایی برای شناسایی مناطق مولد سیلاب معرفی شده است اما در سالهای اخیر برای بررسی وضعیت سیل خیزی حوضه های آبخیز بیشتر از روش "تکرار حذف انفرادی زیرحوضه (SSSE[1])" استفاده شده است. در این روش سهم مشارکت زیرحوضه های سیل­خیز و اولویت بندی آنها با استفاده از تحلیل هیدروگراف سیل خروجی کل حوضه صورت می گیرد زیرا فرض بر این است که دبی سیل حداکثر در خروجی حوضه اتفاق می افتد. در مقاله حاضر ، روندیابی هیدروگراف زیرحوضه ها در شبکه آبراهه­های داخل و خروجی کل حوضه برای تعیین محل بالاترین دبی سیل تولید شده با استفاده از همین روش مد نظر قرار گرفته تا توجه کاربران روش (SSSE) را به این نکته جلب کند که بالاترین سیل تولید شده ممکن است نه در خروجی حوضه بلکه در داخل حوضه آبخیز روی دهد. از این رو برای شناسایی مناطق سیل خیز نباید همیشه از تحلیل هیدروگراف خروجی حوضه استفاده شود. بدین منظور حوزه آبخیز سمیش رود با وسعتی معادل1680کیلومتر مربع و گستره ارتفاعی 1200 تا 2500 متر، به 28 زیرحوضه تقسیم شد. برای محاسبه خصوصیات فیزیکی زیرحوضه ها از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) بهره گرفته شد. با استفاده از داده های ایستگاههای هواشناسی حوضه و مناطق همجوار هیتوگراف بارش های طراحی 6 و 12 ساعته با دوره بازگشت2، 20، 50 و 100 ساله بدست آمد. پس از اجرای مدل هیدرولوژی HMS، و روندیابی هیدروگراف دبی زیرحوضه ها تا خروجی حوضه نتایج شبیه سازی بارش رواناب نشان داد که محل بالاترین دبی تولید شده در مناطق میانی حوضه (J-5) بوده و فقط نیمی از زیرحوضه های مناطق بالادستی در بالاترین سیلاب حوضه مشارکت داشته اند. اولویت‌بندی ‌زیرحوضه‌ها نشان داد که زیرحوضه B بیشترین مشارکت را در تولید سیل محل تلاقی شماره 5 داشته و بعد از آن زیرحوضه های C و A و G1 و H1 قرار دارند. کمترین مشارکت از آن زیرحوضه M2 بوده است .

 

[1]Successive Single Subwatershed Elimination (SSSE)

واژه‌های کلیدی: سیلاب، سیل خیزی، زیرحوضه، اولویت بندی، تکرار حذف انفرادی زیرحوضه، آبخیز
متن کامل [PDF 524 kb]   (2556 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/5/15 | پذیرش: 1395/2/11 | انتشار: 1395/3/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khosroshahi M. An overview to identification and prioritization of flood prone areas using SSSE method in sub-watersheds. jwmseir 2016; 10 (33) :59-72
URL: http://jwmsei.ir/article-1-365-fa.html

خسروشاهی محمد. توسعه روشی برای شناسایی و اولویت ‌بندی مناطق مولد سیلاب در زیرحوضه های آبخیز (بازنگری روشSSSE). مجله علوم ومهندسی آبخیزداری ایران. 1395; 10 (33) :59-72

URL: http://jwmsei.ir/article-1-365-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 33 - ( 4-1395 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علوم ومهندسی آبخیزداری ایران Iranian Journal of Watershed Management Science and Engineering
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4645