ساحل خارجی خم رودخانهها به دلیل نحوه شکلگیری الگوی جریان بهویژه جریانهای ثانویه در خم، در معرض فرسایش شدید میباشد. از این رو ضروری است تا حفاظت گردد. روشهای حفاظتی باید با در نظر گرفتن بیشینهی عمق فرسایش طراحی و اجرا شوند. روشهای کاهش عمق آبشستگی باعث کاهش هزینههای روشهای حفاظتی میگردد. در این مقاله کاربرد تیغهی افقی به منظور بررسی میزان تاثیر آن در کاهش عمق آبشستگی مورد مطالعه قرار گرفتهاست. برای این منظور خم 90 درجه در آزمایشگاه هیدرولیک ساخته شد و اثر تیغهی افقی را که در طول قوس خارجی در برابر جریان جلو آمده بر کاهش فرسایش و توپوگرافی بستر در آبراهههای روباز بررسی گردید. نتایج آزمایشها نشان داد که این روش در کاهش آبشستگی و یکنواخت نمودن توپوگرافی بستر کاملا موثر است. آزمایشها برای تیغه به عرض 75 میلیمتر در چهار عمق کارگذاری 0، 20، 40 و 60 درصد، بیشینهی عمق آبشستگی برای حالت بدون تیغه انجام شد و نتیجهگیری شد که قرار گیری تیغه در 40 درصد بیشینهی عمق آبشستگی حالت بهینه را دارا بوده و باعث 5/44 درصد کاهش در بیشینهی عمق آبشستگی نسبت به حالت بدون کارگذاری تیغه میشود.
Rezania A R, Shafai-Bejestan M, Kashefipour S M. Experimental Investigation on the Effects of Horizontal Footing on Topography of Bed in 90o Bend. jwmseir 2009; 3 (6) :27-38 URL: http://jwmsei.ir/article-1-99-fa.html
رضانیا علیرضا، شفاعی بجستان محمود، کاشفی پور سید محمود. بررسی آزمایشگاهی اثر تیغهیافقی بر توپوگرافی بستر در خم 90 درجه. مجله علوم ومهندسی آبخیزداری ایران. 1388; 3 (6) :27-38