در تحقیق حاضر تغییرات رژیم رسوب در دو دوره آماری «جریان طبیعی» و «جریان تغییریافته/ واریزهای» مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین میزان اختلاف معنیدار بین دو دوره (71-1345) و (94-1372) از آزمون معنیداری استفاده شد. به منظور تعیین مناسبترین روش منحنی سنجه رسوب و ضرایب اصلاحی، نتایج حاصل از روشهای منحنیهای سنجه یکخطی، دوخطی، حد وسط و ضرایب اصلاحی، شامل FAO, MVUE, QMLEو Smearingمورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از سال 1372 با شروع سیلهای بزرگ، رژیم دبی رسوب با شدت زیاد و روند افزایشی از حالت طبیعی خارجشده است و در دوره 1390 تا 1394 بیشترین میزان انتقال رسوب به شکل جریان واریزهای است. در بین روشها، روش منحنی یکخطی و ضریب اصلاحی Smearingبرای دوره رژیم رسوب طبیعی (71-1345) و روش منحنی دوخطی و ضریب اصلاحی Smearingبرای دوره رژیم رسوب تغییریافته/ جریان واریزهای (72-1372) دقت بیشتری در برآورد دبی رسوب دارند. از طرفی روش منحنی یکخطی بدون احتساب ضرایب اصلاحی خطای کم تخمینی بالاتری دارد و از بین ضرایب اصلاحی عنوان شده، ضریب FAOخطای بیش تخمینی بسیار بالایی دارد. در روش حد وسط دستهها، بهواسطه کاهش اثر نقاط پایین، برآورد رسوبدهی در دبیهای بالا بهبود مییابد.