در این مقاله به بررسی تغییرات الگوی جریان و آبشستگی پیرامون آبشکن‌های سری سرسپری مستقر در قوس 90 درجه ملایم پرداخته شده است. شبیه‌سازی الگوی جریان و آبشستگی با هفت مدل‌سازی مجزا در کانال با وجود یک آبشکن و همچنین با وجود آبشکن‌هایی به فاصله‌های 5_/2، 5_/3 و 5 برابر طول آبشکن از هم در حالت های غیرمستغرق و مستغرق (با 25 درصد استغراق) با استفاده از مدل عددی انجام شده است. مقایسه نتایج عددی و آزمایشگاهی در حالت غیرمستغرق و منفرد انجام شده که تطابق داده‌های عددی و آزمایشگاهی بیانگر عملکرد مناسب مدل عددی SSIIM در مدل‌سازی الگوی جریان و آبشستگی در کانال‌های قوسی می‌باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده این است که ابعاد و محل تشکیل گردابه‌ها و همچنین میزان آبشستگی با تغییر فاصله‌های بین آبشکن‌ها و نسبت استغراق آبشکن‌ها تغییر می‌کند؛ به گونه‌ای که در حالت مستغرق با افزایش فاصله بین آبشکن‌ها، میزان آبشستگی و رسوب‌گذاری بیشینه افزایش یافته درحالی که با افزایش استغراق آبشکن، از میزان بیشینه آبشستگی و رسوب‌گذاری کاسته شده و میزان بیشینه قدرت جریان ثانویه نیز که در بالادست آبشکن اول روی می‌دهد 35_/45 درصد کاهش می‌یابد. علاوه بر این، با استغراق 25 درصدی آبشکن‌ها، آبشستگی بیشینه در محدوده آبشکن سوم تا خروجی قوس به وقوع می‌پیوندد.