اندازه­گیری دایمی دبی رودخانه حتی در شرایط عادی مشکل و هزینه­بر است. مشکل یاد شده بویژه در شرایط وقوع سیلاب­ها افزایش می­یابد. به­همین منظور سعی می­شود با اندازه­گیری تراز آب و دبی­های متناظر آن در شرایط ویژه مبادرت به تهیه­ی منحنی سنجه‌ی دبی و یا رابطه­ی بین دبی و تراز نمود. در این پژوهش منحنی سنجه­ی دبی با استفاده از روابط دبی- تراز در مقیاس­های زمانی گوناگون شاخه­ی بالارونده و پایین­رونده­ی هیدروگراف رگبار، مجموع داده­های روزانه، ماهانه و فصلی به­وسیله­ی رگرسیون دو متغیره و رابطه­ی اصلی حاکم بر آن در حوزه­ی آبخیز جنگلی آموزشی کجور با مساحت 13263 هکتار واقع در استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که روابط محاسبه شده در هر مقیاس زمانی منحصر به­فرد بوده و رابطه­ی یاد شده را نمی­توان برای مقیاس زمانی دیگر بکار برد. یافته­های پژوهش ضمن تأیید برتری دقت و کارآیی مدل­های رگرسیونی بر شیوه­ی کلاسیک، بیانگر دست­یابی به مدل­های خطی و توانی سنجه­های دبی با ضریب همبستگی کمینه 58 درصد، خطای نسبی تخمین و تأیید بیشینه به‌ترتیب 70 و 75 درصد، مجموع میانگین مربعات خطای کم­تر و ضریب کارآیی کمینه 35 درصد در تمامی پایه­های زمانی بوده است.