طرحهایپخشسیلاببااهدافمختلفیاجرامیشوندکهیکیازآنهاافزایشپوششگیاهیست. پخشسیلابباعثافزایش رطوبتخاکودرنتیجهافزایشعلوفهتولیدیمیشود. هدف از انجام این پژوهش، سنجش کارایی استفاده از سیلابهای با کیفیت
پایین، در تغییرات کمی پوشش گیاهی گیاهان بومی منطقه میباشد. این بررسی در شهرستان
سبزوار- منطقه بیابانی برآباد اجرا گردید که در سال (1391-1390) مطالعه پارامترهای
درصد تاج پوشش گیاهی و تراکم گیاهی به ترتیب توسط ترانسکتهای 100 متری و پلاتهای
225 مترمربعی (15×15) اندازه گیری گردید. این بررسی در یک منطقه به عنوان عرصه پخش
سیلاب که شامل سه فاز که دو فاز آتریپلکس کاری و یک فاز تاغکاری شده است،انتخاب
گردید. همچنین همجوار با این فاز های سه گانه، یک منطقه به عنوان شاهد در نظر
گرفته شد و گونهی سالسولا به عنوان تنها گونه مشترک مشاهده شده بین عرصهی پخش
سیلاب و منطقه شاهد، معیار مقایسات بین این مناطق انتخاب گردید. نتایج حاصل بیانگر
اثرات زیاد پخش سیلاب بر میزان تراکم و درصد تاج پوشش گیاهی گونه سالسولا منطقه در
فاز تاغکاری شده بوده است که این اثرات در سطح 1% معنیدار بوده است. همچنین در
فاز1 آتریپلکس کاری اثرات پخش سیلاب بر میزان تراکم گیاهی و درصد تاج پوشش گونه ی
بومی بیتاثیر و در فاز 2 آتریپلکس کاری دارای تاثیر منفی بوده است. بنابراین اثر
پخش سیلاب با توجه به گونهی دست کاشت منطقه تاثیر متفاوت بر روی گونهی بومی
منطقه داشته است.
به اطلاع کلیه نویسندگان ، محققین و داوران محترم می رساند:با عنایت به تصمیم هیئت تحریریه مجله علمی پژوهشی علوم و مهندسی آبخیزداری فرمت تهیه مقاله به شکل پیوست در بخش راهنمای نویسندگان تغییر کرده است. در این راستا، از تاریخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۱ کلیه مقالات ارسالی فقط در صورتی که طبق راهنمای نگارش جدید تنظیم شده باشد مورد بررسی قرار خواهد گرفت.