امروزه پیش‌بینی داده‌های هواشناسی برای برنامه‌ریزی‌های آینده در زمینه‌های طبیعی و انسانی از اهمیت بالایی برخوردار است. از جمله می‌توان به پیش‌بینی خشکسالی و سیل و... اشاره کرد. در این صورت می‌توان با برنامه‌ریزی مدون، خسارات احتمالی را کاهش داد. در این پژوهش به ارزیابی وضعیت خشکسالی سرشاخه شمالی حوزه آبخیز رودخانه زاب در جنوب غرب استان آذربایجان غربی، به عنوان مهم‌ترین رودخانه دشت پیرانشهر، طی دو دوره 1409-1390و 1444-1425با استفاده از شاخص‌های خشکسالی دهک (DI)، شاخص SIAP و بارش استاندارد­شده (SPI) پرداخته شده است. در ابتدا داده‌های روزانه خروجی مدل گردش عمومی جو HADCM3 تحت سناریوهای A1B، A2 و B1 ریزمقیاس شده و توانایی مدل لارس در شبیه‌سازی اقلیم گذشته (1389-1371) برای ایستگاه مورد مطالعه شبیه‌سازی شده است. پس از آن با استفاده از داده‌های بارش وضعیت خشکسالی به کمک شاخص‌های ذکر شده در مقیاس سالانه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده همخوانی این شاخص‌ها را جهت شناسایی دوره‌های خشکسالی اثبات می‌کند. با توجه به دوره‌های خشکسالی که در داده‌های مشاهداتی اتفاق افتاده است و نتایج دوره‌های پیش‌بینی به دست آمده، افزایش شدت و مدت خشکسالی در منطقه مورد مطالعه را در سال‌های آتی شاهد خواهیم بود.