مناسب بودن تراکم و توزیع بارانسنجها در شبکههای بارانسنجی هر منطقه، گامی مؤثر در موفقیت طرحهای آبی و برنامهریزیهای منطقهای و استفاده مؤثر از اطلاعات میباشد. در این پژوهش با استفاده از مفهوم آنتروپی انتقال اطلاعات، موقعیت ایستگاههای جدید بارانسنجی در شبکه بارانسنجی حوزه باتلاق گاوخونی با استفاده از دادههای بارندگی سالانه ایستگاهها (1385-1356) تعیین شد. برای مکانیابی بارانسنجها با استفاده از دو الگوریتم ترتیبی و ژنتیک استفاده و برای هر الگوریتم دو هدف بیشینه کردن حداقل آنتروپی انتقال اطلاعات و بیشینه کردن متوسط آنتروپی انتقال اطلاعات، تعریف و سپس عملکرد مدلها با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشان دهنده عملکرد بهتر و برتری نسبی الگوریتم ژنتیک بر الگوریتم ترتیبی با هر دو هدف بیشینه کردن حداقل آنتروپی (حداکثر 31/1+، 34/1+ و 12/0+ درصد به ترتیب در نواحی یک، دو و سه) و بیشینه کردن متوسط آنتروپی (حداکثر 35/0+، 21/0+ و 02/0+ درصد به ترتیب در نواحی یک، دو و سه) بود .